Kolejny męczennik szkaplerza karmelitańskiego
bł. Franciszek García León

Ponad 27 lat temu, bo 24 kwietnia 1994 r., św. Jan Paweł II beatyfikował Izydora Bakanję (zm. 1909), kongijskiego, niespełna 25.letniego męczennika szkaplerza karmelitańskiego, który został śmiertelnie ubiczowany przez kongijskiego pracodawcę-kolonizatora, za noszenie szkaplerza i modlitwę różańcową. Natomiast niedawno, bo 16 października 2021 r., w grupie 127 ofiar prześladowania komunistycznego z lat trzydziestych ub. wieku na Półwyspie Iberyjskim, został beatyfikowany kolejny męczennik szkaplerza karmelitańskiego. Beatyfikacja odbyła się w Kordobie w Hiszpanii, pod przewodnictwem kard. Marcello Semeraro, prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych z Rzymu. Wśród wpisanych w poczet błogosławionych męczenników diecezji Kordoba znalazło się 81 kapłanów (w tym dwóch franciszkańskich), 5 seminarzystów, jeden brat zakonny (franciszkanin), jedna siostra zakonna (ze zgromadzenia opieki św. Józefa) i 39 osób świeckich (29 mężczyzn i 10 kobiet). Najmłodszym z tego grona jest właśnie liczący zalewie 15lat i siedem miesięcy bł. Franciszek García León (ur. 20.12.1920, zm. 22 lipca 1936).
Komuniści aresztowali najpierw ojca bł. Franciszka i po godzinie przybyli, by aresztować jego wuja, którzy byli zaangażowani w działalność religijną w parafii. Jeden z prześladowców zauważył, że Franciszek posiada szkaplerz karmelitański. Nakazał mu więc „to”, wyrzucić, ale Franciszek odmówił. Nie wyrzucił szkaplerza, pomimo groźby, że zostanie aresztowany i... [więcej]

SZCZEPAN T. PRAŚKIEWICZ OCD
MARYJA KARMELITAŃSKICH LEGEND I TRADYCJI (5)


6. Ratunek dzięki figurze Matki Bożej z Chester w Anglii
Zmagania karmelitów o uznanie ich maryjnego tytułu opowiada także legenda o figurze Matki Bożej z opactwa w Chester w Anglii, gdzie spotkali się oni ze szczególnymi uprzedzeniami i opozycją, stąd i legenda jest niezmiernie wymowna. Co więcej, legenda wychodzi na przeciw historycznemu wydarzeniu, jakim było uznanie w 1374 roku przez renomowany Uniwersytet w Cambridge prawa do noszenia przez zakon upragnionego tytułu Braci Błogosławionej Dziewicy Maryi.
Orzeczenie to poprzedziła gorąca publiczna polemika między dominikaninem Janem Stokes a karmelitą Janem de Hornby. Według legendy sama Matka Boża wkroczyła w ten spór. Mianowicie (według zapisu o. Osińskiego):
„Jak o tem czytamy w kronice klasztoru świętej Werburgii, prześladowano zakon karmelitów w mieście Chester w Anglii. Nazywano ich dumnemi przywłaszczycielami zaszczytnego i osobliwszego miana braci Najświętszej Maryi Panny z góry Karmelu. Zazdrość prześladowców do tego doszła stopnia, że ich nakłoniła aż do rzucenia potwarzy. Gołosłownie wprawdzie, ale zawsze twierdzili, że karmelici nie Najświętszej Maryi Panny, Matki Boga, ale Marii Egipcjanki, grzesznicy, są naśladowcami, że nie są zatwierdzeni przez Kościół i że nie mogą pochodzić od Eliasza i Elizeusza, proroków.
Spotwarzeni zakonnicy, w tem ciężkiem dotknięciu ich ręką prześladowczego losu, byli... [więcej]

100-LECIE URODZIN ŚW. JANA PAWŁA II (7)
Oprac. Włodzimierz Tochmański OCD

Św. Jan Paweł II podczas swego długiego pontyfikatu wyniósł na ołtarze 24 osoby związane z duchowością Karmelu. Są to osoby z różnych epok i różnych kultur.

Papież kanonizował: św. Rafała Kalinowskiego, św. Teresę Benedyktę od Krzyża - Edytę Stein, św. Teresę z Los Andes, św. Marię Maravillas od Jezusa, św. Henryka de Ossó i św. Piotra Povedę. Natomiast beatyfikował: bł. Cyriaka Chavarę, bł. Marię Teresę od Krzyża Manetti, trzy bł.bł. Męczennice z Guadalajara, bł. Marię Mercedes Prat, bł. Marię Sagrario od św. Alojzego, trzech bł.bł. Męczenników Rewolucji Francuskiej, bł. Marię od Jezusa Ukrzyżowanego, bł. Józefę Naval, bł. Franciszka Palau, bł. Elżbietę od Trójcy Przenajświętszej, bł. Alfonsa Mazurka, bł. Tytusa Brandsmę, bł. Hilarego Januszewskiego, bł. Wiktorię Diez, bł. Izydora Bakanję i bł. Marię Kandydę od Eucharystii.

Na naszą uwagę zasługuje kilka osób. Najpierw św. Teresa de los Andes, pierwsza święta Chilijka, kanonizowana 21 marca 1993 roku, w której papież dostrzega istotę chrześcijańskiego przesłania: kochać, cierpieć, modlić się i służyć.

Juana Fernández Solar urodziła się w Santiago w Chile 13 lipca 1900 roku. Od dzieciństwa była zafascynowana osobą Chrystusa i głęboko przeżywała duchową łączność z Nim. Odznaczała się wielkim nabożeństwem do Najświętszej... [więcej]

o. Włodzimierz Tochmański OCD
Bractwo Szkaplerzne (2)

Bractwo Matki Bożej Szkaplerznej dawniej

Wśród różnorodności katolickich ruchów, stowarzyszeń i grup świeckich w Kościele szczególne miejsce zajmują wspólnoty laikatu karmelitańskiego. Jedną z nich – obok tercjarskiego Świeckiego Zakonu Karmelitów Bosych OCDS – jest Bractwo Szkaplerza Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel, czyli Bractwo Szkaplerzne, posiadające korzenie historyczne w XIV wieku, kiedy to powstały pierwsze bractwa szkaplerzne we Florencji, Bolonii, Wenecji i innych miastach Europy. W krótkim czasie erygowano je przy prawie wszystkich klasztorach karmelitańskich. Wydawałoby się dziwnym, aby jakiś klasztor karmelitański, którego działalnością łączy się troska o szerzenie kultu maryjnego poprzez szkaplerz, nie zakładał u siebie tego Bractwa. Stanowiły one jedną z form działalności zakonu obok licznych kół tercjarskich. Szkaplerz zdobił pierś nie tylko prostego ludu, ale i szlachty, hetmanów, królów, biskupów i papieży. Papieże zapisywali się do najstarszego Bractwa Szkaplerznego w Rzymie przy kościele św. Chryzogona, należącego do Kongregacji Mantuańskiej Karmelu, które liczyło 20 tys. członków.
Od czasu objawienia szkaplerznego wiele osób, które z wiarą przyjęło szkaplerz święty, pragnęło przeżywać swoje oddanie i służbę Maryi nie tylko indywidualnie, lecz także wspólno¬towo. Jakże bogata jest... [więcej]

SZCZEPAN T. PRAŚKIEWICZ OCD
MARYJA KARMELITAŃSKICH LEGEND I TRADYCJI (4)

4. Łaska doznana przez św. Ludwika XI, króla Francji, w obronie imienia „Braci Błogosławionej Dziewicy Maryi z góry Karmel”
Inna legenda, którą odnajdujemy w cytowanej już kronice przypisywanej Wilhelmowi z Sandwich, i którą spolszczył m.in. o. Osiński, opowiada o niebezpiecznej morskiej przygodzie króla Francji, św. Ludwika XI, uczestnika siódmej i ósmej wyprawy krzyżowej. Wydarzenie, grożące rozbiciem jego statku, miało mieć miejsce pewnej burzliwej nocy na Morzu Śródziemnym w pobliżu wzgórz Karmelu. Król i jego załoga zostali cudownie ocaleni dzięki interwencji Maryi czczonej w karmelitańskiej świątyni. W drodze powrotnej do Francji, podczas trzeciej nocy żeglugi, tuż przed świtem, statek króla doznał na wysokości wzgórz Karmelu dwóch gwałtownych wstrząsów. Zacytujmy za o. Osińskim:
„W roku 1254, Ludwik XI, król francuski, powracając z Palestyny do swego kraju, znajdował się w wielkim niebezpieczeństwie. Okręt na którym płynął, w bliskości góry Karmelu, zaskoczyła tak gwałtowna burza, że był narażony na niezawodne rozbicie i zatonięcie. Wśród nieustannych błyskawic, które straszliwie rozdziera¬ły nocne ciemności, wśród głuszącego huku bijących raz po raz piorunów, przerażającego ryku wiatrów ścierających się z sobą, wściekłego miotania się fali i wzburzonych bałwanów, doszedł do uszu króla łagodny i poruszający dźwięk dzwonu kościelnego. Zdziwiony monarcha, nie wiedząc... [więcej]