O Maryjo, Ty jesteś stworzeniem, które znało dar Boży i nie straciłaś z niego nawet jednej kropli. Ty jesteś tak czysta i promienna, że wydajesz się samym światłem. "Virgo fidelis", jesteś Dziewicą wierną, Tą, która strzegła wszystkie sprawy w swoim sercu. Ty pozostałaś tak małą i skupioną w obecności Boga, w ukryciu świątyni, że przyciągnęłaś ku sobie upodobanie Trójcy Świętej. Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia.
Ojciec, pochylając się nad Tobą, stworzeniem tak pięknym, tak niezdającym sobie sprawy ze swojej piękności, zechciał, abyś Ty stała się w czasie Matką Tego, którego On jest Ojcem w wieczności. Wtedy pod działaniem Ducha miłości dokonała się największa tajemnica: przez zstąpienie Słowa, Ty, o Mario, stałaś się na zawsze zdobyczą Boga. Amen.
Matko Słowa, powiedz mi Twoją tajemnicę: jak żyłaś na ziemi po Wcieleniu Pana cała zanurzona w adoracji? W niewymownym pokoju, w tajemniczym milczeniu, przenikałaś Niezgłębionego nosząc (Go) w sobie jako Dar Boży. Strzeż mnie zawsze w boskim ramieniu, objęciu. Spraw, abym nosiła w sobie pieczęć tej Bożej miłości. Amen.
Och, zachowaj mnie zawsze niewinną i czystą,
Strzeż mnie przed wszelkim zbrukaniem,
Czuwaj troskliwie nad moim słabym sercem,
Aby podobało się ukochanemu Zbawicielowi.
Niech będzie podobne do samotnego ogrodu,
Aby Jezus upodobał sobie w tych kwietnikach,
By raczył często go nawiedzać
Och, by w nim przebywał stale,
Aby był jego Królem, jedynym Oparciem,
Oblubieńcem wreszcie, boskim Przyjacielem,
I by, nawiedzając go w każdej chwili,
Robił z niego swoje czyste mieszkanie.
Gdyż moje serce jest zawsze z Nim,
I dniem i nocą nieustannie myśli
O tym niebiańskim i boskim Przyjacielu
Któremu chciałoby udowodnić swoją czułość.
O Matko moja ukochana, Tobie Pan zwierzył tajemnice swego królestwa, Tobie powierzył swe Mistyczne Ciało. Twoje spojrzenie przenika wszystkie czasy; Ty znasz każdego człowieka, wiesz, jakie ma zadanie i chcesz mu pomóc. Dziękuję ci, żeś mnie powołała, jeszcze zanim wiedziałam, że to wołanie pochodzi od Ciebie. Nie wiem, co zamierzasz uczynić ze mną dalej. Uważam za wielką niezasłużoną łaskę, że wybrałaś mnie za swe narzędzie. Pragnę być w Twych rękach narzędziem uległym.
Matko Najświętsza, wiem, że Ty jesteś moją Matką. Pamiętaj, że oddałam się Tobie. Zachowaj mnie czystą dziewiczą w Twoim Niepokalanym Sercu. Niech Ono będzie moją ucieczką, nadzieją pocieszeniem, moją samotnością. Składam siebie w Twoje macierzyńskie ramiona, abyś Ty mogła złożyć mnie w ramiona Jezusa. Oddaję się Jemu. Niech się dzieje Jego święta wola.
Najświętsza Panno, Matko Niepokalana, wejrzyj litościwie na uciski duszy mojej, na zawsze Tobie poślubionej. Bądź mi obronną tarczą przeciw pociskom złego ducha, uśmierz burze rozhukanego ducha mego własnego, wyryj w mym sercu mękę Boskiego Syna Twego, wlej skruchę jedynie w miłości ku Niemu, wskaż ścieżkę szczerej pokuty za ponawiane zdrady moje, przygotuj do śmierci z tęsknoty ku Bogu, trzymaj ostatnim z ostatnich w Królestwie świętych i sprawiedliwych, a nie zwłócz, lecz wyprowadź mię z ustawicznych trosk o zbawienie w sidłach życia ziemskiego, i zabierz mię, niegodziwości pełnego, z miłosierdzia Twego do wiecznego odpocznienia w samym Bogu. Amen.
Najświętsza Matko Boża, moja Matko najmilsza, ja, syn Twój niegodny, pozdrawiam Cię i kocham Cię z całego serca i z całych sił duszy; chciałbym kochać Cię miłością do jakiej
tylko zdolne są wszystkie stworzenia; serdecznie pragnę służyć Ci do ostatniego tchnienia. Oddaję Ci z całą pokorą ciało i duszę, ze wszystkimi mymi myślami, słowami i czynami; pokaż je Ojcu Przedwiecznemu w połączeniu z zasługami Twego Syna, Twoimi i Wszystkich Świętych, abym przez nie i przez Twe wstawiennictwo, o łaskawa, litościwa i słodka Matko, zasłużył na dobrą śmierć i szczęśliwą wieczność.
