SZCZEPAN T. PRAŚKIEWICZ OCD
MARYJA KARMELITAŃSKICH LEGEND I TRADYCJI (3)

2. Wizyty Maryi z Nazaretu i Świętej Rodziny na Górze Karmel

Druga z najstarszych legend karmelitańskich opowiada odwiedziny Matki Najświętszej i Świętej Rodziny u eremitów karmelitańskich. Wątek ten występował już w cytowanym wcześniej fragmencie „Skarbu Karmelitańskiego”, gdzie czytamy nadto, „gdy Panna Najświętsza żyjąc na świecie, w Nazaret mieszkała, które nie daleko od góry Karmel jest, bardzo często, [jak] twierdzą poważni pisarze, chodziła na [tę] górę, i tam karmelitów nawiedzała, wielkie znaki przyjaźni i miłości im pokazywała; owszem gdy tam częściej chodziła, kazała sobie kapliczkę w boku góry zbudować, gdzie na wysokiej bogomyślności czas trawiła. I mówi św. Cyryl pisząc do Celestyna I, że taka była jej miłość wobec karmelitów, że ich nie inaczej zwała, tylko swoimi braćmi. Karmelici też nie inaczej Ją zwali, tylko Siostrą; co jako rzecz jest zacna, kto o tym wątpi”.
Kto miał szczęście nawiedzić górę Karmel i wzniesioną na niej bazylikę Matki Bożej „Stella Maris”, nie mógł nie zostać nie urzeczony jednym z fresków namalowanych na jej kopule. Fresk ten, dzieło słynnego włoskiego karmelitańskiego malarza, br. Luigi Poggi, obrazuje właśnie odwiedziny Świętej Rodziny u pustelników na górze Karmel.
Maryja z Józefem, trzymając za ręce Dziecię Jezus, opuszczają karmelitańską wspólnotę... [więcej]

Niech Zmartwychwstały Pan
umocni nas duchowo w życiu,
uzdrowi do radości nieba,
wzmocni wiarę, nadzieję i miłosierną miłość,
a zwłaszcza dary i owoce Ducha Świętego
do mężnego dawania świadectwa wszystkim
aż po krańce świata,
niech prowadzi Kościół święty do pełni czasu
wraz ze swoją i naszą Matką Maryją
oraz Jej Małżonkiem a naszym Opiekunem św. Józefem

Chrystus zmartwychwstał. Alleluja !

Wszystkim członkom Rodziny Szkaplerznej
życzę pogodnych i radosnych Świąt Wielkanocnych
oraz obfitości paschalnych łask i mocy zaufania


o. Włodzimierz Tochmański OCD


Czerna, Pascha 2021

MIESIĄC I – kwiecień
100-LECIE URODZIN ŚW. JANA PAWŁA II (5)
Oprac. Włodzimierz Tochmański OCD


Święty Jan Paweł II w Liście Apostolskim Virtutis exemplum et Magistra, skierowanym - z okazji 400-lecia śmierci św. Teresy od Jezusa, reformatorki Karmelu i doktora Kościoła - do przełożonego generalnego Zakonu Karmelitów Bosych, stwierdził, że „oddanie Teresy Kościołowi należy nazwać charyzmatem”. Charyzmat ten, obok klauzurowych mniszek karmelitanek bosych, przejęli również karmelici bosi, ożywiając go swoją działalnością apostolską.
W czasach współczesnych na ten rys duchowości Karmelu zwracano szczególną uwagę, kierując troskę na wierność zakonników wobec ich charyzmatu. „Jednakże charyzmat nie jest jak własność materialna czy dziedzictwo zapewniony raz na zawsze. Jest łaską Ducha Świętego, który wymaga [...] wierności i twórczego wysiłku we wspólnocie z Kościołem, nieustannej wrażliwości na jego potrzeby” - napisał Jan Paweł II do karmelitów bosych w Liście Apostolskim Mistrz w wierze z okazji czterechsetlecia śmierci św. Jana od Krzyża.
Papieże wieku XX wskazywali na aktualność duchowości Karmelu Terezjańskiego, ogłaszając trzech świętych tego Zakonu doktorami Kościoła: św. Jana od Krzyża w 1926 r., św. Teresę od Jezusa w 1970 r. i św. Teresę od Dzieciątka Jezus w październiku 1997 r. Zakon Karmelitański uświadamiał sobie coraz bardziej wielkie bogactwo swej doktryny duchowości, charyzmatu, który może być odpowiedzią... [więcej]

Składam Wszystkim serdeczne życzenia,
by Święta Bożego Narodzenia
odnowiły w nas zawierzenie Bogu.
Niech Dzieciątko Jezus
pomaga nam przechodzić
przez ciemności dnia codziennego,
niech przepełnia serce
głębokim pokojem,
prawdziwą radością
oraz swoją bliskością.
W tych trudnych i dziwnych czasach pandemii
oraz nieustannej walki duchowej
zawierzajmy w codziennej modlitwie siebie,
własne rodziny, wspólnoty, Ojczyznę naszą i świat cały
Bożemu Miłosierdziu przez Niepokalane Serce NMP.
Dar Matczynego serca, szkaplerz św.,
jak i nasze chrześcijańskie powołanie,
do tego nas jeszcze bardziej motywują i zobowiązują:
– do życia jak Maryja miłością,
– do głębokiej wiary jak i życiowej relacji z Jezusem i Kościołem
– oraz do troski, pełnej nadziei, o zbawienie swoje i innych.
Amen - Fiat - niech tak się stanie.

Niech Nowy 2021 Rok będzie + błogosławiony
i obfituje we wszystkie łaski.
Św. Józefie módl się za nami !

z darem modlitwy i serdecznymi pozdrowieniami

o. Włodzimierz Tochmański OCD

Czerna, Boże Narodzenie 2020

SZCZEPAN T. PRAŚKIEWICZ OCD
DUCHOWOŚĆ MARYJNA (15)

IV. Polskie nabożeństwa i formy kultu maryjnego

W dokumencie końcowym II Polskiego Synodu Plenarnego (1991-1999), zatwierdzonym przez Kongregację Biskupów 22 grudnia 2000 r., znajdujemy część dedykowaną Matce Najświętszej, a w niej rozdziały zatytułowane: Maryjna droga Kościoła w Polsce – Pod znakiem zawierzenia oraz Ku Trzeciemu Tysiącleciu – Drogi maryjnego zawierzenia. Stwierdza się tam, że „obecność Matki i Królowej, Ikony Chrystusa i Nauczycielki pobożności, zapisała się głęboko w sercach Polaków, w dziejach Narodu i w jego kulturze” (SPL 24), omawiając równocześnie formy polskiej pobożności maryjnej. W tym miejscu przywołajmy ważniejsze z nich.

1. Apel jasnogórski
Jakkolwiek genezy Apelu jasnogórskiego możemy dopatrywać się już w 1918 r., kiedy to 4 listopada żołnierze 22 Pułku Piechoty wyzwolili Jasną Górę spod okupacji zaborczej i stanęli o godz. 21.15 wraz z paulinami do apelu przed cudownym obrazem Królowej Polski, dziękując za odzyskaną po 123 latach wolność Ojczyzny, to jednak codzienna praktyka nabożeństwa apelowego rozpoczęła się 8 grudnia 1953 r. pod przewodnictwem o. Jerzego Tomzińskiego, generała zakonu paulinów. Modlitwą tą wypraszano uwolnienie uwięzionego wówczas prymasa Polski, Sługi Bożego Stefana Wyszyńskiego. Nabożeństwo odprawiane codziennie o godzinie 21.00 na Jasnej Górze rozpoczyna się odśpiewaniem Bogurodzicy, następnie trzykrotnie śpiewana jest właściwa formuła apelu: Maryjo,... [więcej]