Jubileusz 2025 roku

„Jubileusz” to nazwa roku szczególnego: wydaje się, że pochodzi od instrumentu, którym posługiwano się by obwieścić jego początek; jest to yobel, barani róg, którego dźwięk rozbrzmiewa w Dzień Przebłagania (Jom Kippur). Święto to jest obchodzone co rok, ale szczególnego znaczenia nabiera, gdy zbiega się z początkiem roku jubileuszowego. Pierwszą ideę na ten temat znajdujemy w Biblii: w roku 50-tym ma być obchodzony jubileusz, jako rok dodatkowy po cyklu siedmiu pełnych lat szabatowych, przypadających co siedem lat. (por. Kpł 25, 8-13). Choć nie jest to łatwe do osiągnięcia, został zaproponowany jako okazja do przywrócenia prawidłowej relacji z Bogiem, między ludźmi i z całym stworzeniem; obejmował przebłaganie za grzechy, powrót do swej własności i odpoczynek całej ziemi.
Ewangelia według św. Łukasza, cytując proroka Izajasza, opisuje misję Jezusa w ten sposób: „Duch Pański spoczywa na mnie; ponieważ mnie namaścił i posłał mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski od Pana” (Łk 4, 18-19; por. Iz 61, 1-2). Te słowa Jezusa stały się także czynami wyzwolenia i nawrócenia w codziennych spotkaniach z Nim i relacjach.
W 1300 roku papież Bonifacy VIII ogłosił pierwszy Jubileusz, nazywany również „Rokiem Świętym”, ponieważ jest to czas, w którym doświadczamy, że świętość Boga nas przemienia. Okres jego występowania zmieniał się na przestrzeni lat: na początku odbywał się co 100 lat; następnie, w roku 1343 r. został skrócony do 50 lat przez papieża Klemensa VI, a ostatecznie do 25 lat w 1470 r. przez Pawła II. Odwołuje się on także do momentów „nadzwyczajnych”: np. w 1933 r. Pius XI chciał upamiętnić rocznicę Odkupienia, a w 2015 r. papież Franciszek ogłosił Rok Miłosierdzia. Inny był również sposób świętowania tego roku: pierwotnie zbiegał się on z wizytą w rzymskich bazylikach św. Piotra i Pawła, sukcesywnie wraz z kolejnymi pielgrzymkami, dodano inne znaki, jak np. Drzwi Święte. Uczestnicząc w Roku Świętym, można uzyskać odpust zupełny.
Papież Franciszek napisał w stosownym liście w 2022 r.: Wielki Jubileusz roku 2000 wprowadził Kościół w trzecie tysiąclecie jego historii. Święty Jan Paweł II bardzo go wyczekiwał i pragnął, w nadziei, że wszyscy chrześcijanie, przezwyciężywszy historyczne podziały, będą mogli wspólnie celebrować dwa tysiące lat od narodzenia Jezusa Chrystusa, Zbawiciela ludzkości. Obecnie dobiega końca pierwsze 25 lat XXI w., i jesteśmy wezwani do rozpoczęcia przygotowań, które pozwolą ludowi chrześcijańskiemu przeżywać Rok Święty w całym jego duszpasterskim bogactwie. W tym kontekście znaczącym etapem był Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia, który pozwolił nam odkryć na nowo całą siłę i czułość miłosiernej miłości Ojca, abyśmy z kolei my stali się jej świadkami.
Jednak w ostatnich dwóch latach nie było takiego kraju, który nie zostałby doświadczony przez niespodziewaną pandemię, która nie tylko przyniosła doświadczenie dramatu śmierci w samotności, niepewności oraz prowizoryczności egzystencji, ale także zmieniła nasz sposób życia. Jako chrześcijanie znosiliśmy wraz ze wszystkimi braćmi i siostrami te same cierpienia i ograniczenia. Nasze kościoły pozostawały zamknięte, podobnie jak szkoły, fabryki, urzędy, sklepy oraz miejsca przeznaczone na spędzanie czasu wolnego. Wszystkich nas dotknęły niektóre ograniczenia wolności, a pandemia spowodowała nie tylko cierpienia, ale niekiedy zasiała również w naszych duszach wątpliwość, strach i zagubienie. Ludzie nauki bardzo szybko znaleźli pierwszy środek zaradczy, który stopniowo pozwala na powrót do codziennego życia. Ufamy w pełni, że epidemia zostanie przezwyciężona, a świat będzie mógł powrócić do rytmu swoich relacji osobowych i życia społecznego. Będzie to tym łatwiej osiągnąć, jeśli będziemy działać w sposób faktycznie solidarny, tak aby nie były zaniedbywane społeczności najuboższe, ale by można było dzielić się ze wszystkimi zarówno odkryciami nauki, jak i koniecznymi lekarstwami.
Musimy podtrzymywać płomień nadziei, która została nam dana, i czynić wszystko, aby każdy odzyskał siłę i pewność, żeby patrzeć w przyszłość z otwartą duszą, ufnym sercem oraz dalekosiężnym myśleniem. Najbliższy Jubileusz będzie mógł znacznie przyczynić się do przywrócenia klimatu nadziei i ufności jako znak nowego odrodzenia, którego wszyscy pilnie potrzebujemy. Z tego względu wybrałem motto: Pielgrzymi nadziei. Wszystko to jednak będzie możliwe, jeśli potrafimy na nowo odkryć sens powszechnego braterstwa, jeśli nie będziemy zamykać oczu na dramat szerzącej się biedy, która nie pozwala milionom mężczyzn i kobiet, młodych i dzieci żyć w sposób godny istot ludzkich. Myślę szczególnie o wielu uchodźcach, zmuszonych do porzucenia swoich ziem. Niech zostaną wysłuchane głosy ubogich w tym czasie przygotowań do Jubileuszu, który, według biblijnego przykazania, przywraca każdemu dostęp do owoców ziemi: „Szabat ziemi będzie służył wam za pokarm: tobie, słudze twemu, służącej twej, najemnikowi twemu i osiadłym u ciebie przybyszom. Cały jego plon będzie służyć za pokarm także twojemu bydłu i zwierzętom, które są w twoim kraju” (Kpł 25, 6-7).
Dlatego też wymiar duchowy Jubileuszu, który wzywa do nawrócenia, niech połączy się z tymi fundamentalnymi dla współżycia społecznego aspektami, aby stanowić spójną jedność. Mając poczucie, że wszyscy jesteśmy pielgrzymami na ziemi, na której Pan nas umieścił, abyśmy ją uprawiali i jej strzegli (por. Rdz 2, 15), nie zaniedbujmy podczas tej drogi kontemplowania piękna stworzenia oraz troski o nasz wspólny dom. Mam nadzieję, że najbliższy Rok Jubileuszowy będzie celebrowany i przeżywany również z tą intencją. Istotnie, coraz większa liczba osób, wśród których wielu jest młodych i bardzo młodych, uznaje, że troska o świat stworzony jest istotnym wyrazem wiary w Boga i posłuszeństwa Jego woli.
Już teraz, w tym czasie przygotowań, cieszę się, że poprzedzający wydarzenie jubileuszowe rok 2024 można będzie poświęcić wielkiej „symfonii” modlitwy. Przede wszystkim, aby odnowić pragnienie przebywania w obecności Pana, słuchania Go i adorowania. Ponadto modlitwy, aby dziękować Bogu za tak liczne dary Jego miłości dla nas i wysławiać za Jego dzieło stworzenia, które zobowiązuje wszystkich do szacunku oraz do konkretnego i odpowiedzialnego działania w celu jego ochrony. Modlitwy jako głosu „jednego serca i jednego ducha” (por. Dz 4, 32), co wyraża się w solidarności i w dzieleniu się chlebem powszednim. Modlitwy, która pozwala każdemu mężczyźnie i każdej kobiecie na tym świecie zwracać się do jedynego Boga, aby Mu wyrazić to, co jest złożone w skrytości serca. Modlitwy jako uprzywilejowanej drogi do świętości, która prowadzi do życia kontemplacją również pośród działania. Będzie to zatem intensywny rok modlitwy, w którym serca otworzą się, aby przyjąć mnogość łask, czyniąc z Ojcze nasz, modlitwy, której nauczył nas Jezus, program życia dla każdego Jego ucznia.
Proszę Maryję Dziewicę, aby towarzyszyła Kościołowi na drodze przygotowań do tego wydarzenia łaski, jakim jest Jubileusz, i z wdzięcznością przesyłam z serca Bratu oraz współpracownikom moje Błogosławieństwo.

Pielgrzymka

Jubileusz wzywa nas do wędrówki i przekroczenia pewnych granic. Kiedy się przemieszczamy, tak naprawdę nie tylko zmieniamy miejsce, ale także samych siebie. Do tego ważne jest przygotowanie, zaplanowanie trasy i wyznaczenie celu. W tym sensie pielgrzymka, która charakteryzuje ten rok, zaczyna się jeszcze przed samą podróżą: jej punktem wyjścia jest decyzja, by to zrobić. Etymologia słowa „pielgrzymka” jest bardzo wymowna, gdyż uległa niewielu zmianom znaczeniowym. W rzeczywistości słowo to pochodzi od łacińskiego „per ager”, co oznacza „przez pola”, lub „per eger”, tłumaczone dosłownie jako „przekroczenie granicy”: oba rdzenie przywołują charakterystyczny aspekt wyruszenia w podróż.
Abraham w Biblii jest opisany jako osoba będąca w drodze: „Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z ziemi twego ojca do kraju, który ci ukażę.” (Rdz 12,1), tymi słowami rozpoczyna się jego przygoda, która kończy się na Ziemi Obiecanej, gdzie wspomina się go jako „wędrującego Aramejczyka” (Pwt 26,5). Co więcej, również posługa Jezusa utożsamiana jest z podróżą z Galilei do Świętego Miasta: „Gdy dopełniały się dni Jego wzięcia (z tego świata), postanowił udać się do Jeruzalem” (Łk 9,51). On sam wzywa uczniów do pójścia tą drogą i również dzisiaj chrześcijanie są tymi, którzy idą śladami Chrystusa i podążają za Nim.
W rzeczywistości droga jest procesem, budowanym stopniowo: są różne trasy do wyboru, miejsca do odkrycia; sytuacje, katechezy, obrzędy i liturgie, towarzysze podróży, które pozwalają nam wzbogacić się o nowe treści i perspektywy. Kontemplacja stworzenia jest również częścią tego wszystkiego i pomaga zrozumieć, że troska o nie „jest podstawowym wyrazem wiary w Boga i posłuszeństwa Jego woli” (Franciszek, List na Jubileusz 2025). Pielgrzymka jest doświadczeniem nawrócenia, zmiany sensu własnej egzystencji w kierunku świętości Boga, a wraz z nią także doświadczenia tej części ludzkości, która z różnych powodów jest zmuszona wyruszyć w drogę w poszukiwaniu lepszego świata dla siebie i swojej rodziny.

Drzwi święte

Z symbolicznego punktu widzenia Drzwi Święte nabierają szczególnego znaczenia: są znakiem najbardziej charakterystycznym, ponieważ celem jest dokonanie symbolicznego aktu ich przekroczenia. Otwarcie Drzwi przez Papieża stanowi oficjalne rozpoczęcie Roku Świętego. Pierwotnie, jedyne Drzwi znajdowały się w Bazylice św. Jana na Lateranie, będącej także katedrą biskupa Rzymu. Aby umożliwić wykonanie tego gestu licznym pielgrzymom, również inne bazyliki rzymskie zaczęły oferować taką możliwość.
Przekraczając ten próg, pielgrzym przywołuje na myśl tekst dziesiątego rozdziału Ewangelii według św. Jana: „Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony - wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę” (10, 9). Ten akt wyraża chęć pójścia za Jezusem, który jest Dobrym Pasterzem i pragnienie by Jezus nas poprowadził. W końcu drzwi to też przejście, prowadzące do kościoła. Dla wspólnoty chrześcijańskiej to nie tylko przestrzeń sacrum, do której należy podchodzić z szacunkiem, w odpowiednim stroju i stosownie się zachowując, ale również znak pojednania, łączący każdego wierzącego z Chrystusem: jest miejscem spotkania i dialogu, pojednania i pokoju, z Tym który czeka na wizytę każdego pielgrzyma, w przestrzeni Kościoła jako wspólnoty ludzi wierzących.
W Rzymie doświadczenie to nabiera szczególnego znaczenia ze względu na pamięć św. Piotra i św. Pawła, apostołów, którzy uformowali wspólnotę chrześcijan w Rzymie i których nauczanie i przykład wiary stanowią fundament Kościoła Powszechnego. Ich grób jest tutaj, gdzie zginęli śmiercią męczeńską; wraz z katakumbami stanowi miejsce nieustannej inspiracji.

Liturgie

Liturgia jest modlitwą zbiorową Kościoła: według Soboru Watykańskiego II jest „szczytem, do którego” zmierza każda działalność Kościoła „i jednocześnie źródłem, z którego wypływa cała jego moc” (Sacrosanctum Concilium, 10). W centrum znajduje się celebracja eucharystyczna, podczas której przyjmuje się Ciało i Krew Chrystusa: jako pielgrzym Jezus sam idzie z uczniami i objawia im tajemnice Ojca, aby mogli powiedzieć: „Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił” (Łk 24,29).
Obrzędem liturgicznym, charakterystycznym dla Roku Świętego, jest otwarcie Drzwi Świętych: do ostatniego stulecia Papież mniej lub bardziej symbolicznie rozpoczynał burzenie muru, osłaniającego Drzwi. Z biegiem czasu murarze podjęli kroki, aby całkowicie usunąć cegły. Od 1950 roku grube mury skrywające Drzwi Święte były rozbierane wcześniej, aby podczas uroczystej liturgii chóralnej Papież mógł popchnąć drzwi od zewnątrz i przejść przez nie jako pierwszy pielgrzym. To i inne wyrażenia liturgiczne towarzyszące Rokowi Świętemu podkreślają, że pielgrzymka jubileuszowa nie jest aktem intymnym, indywidualnym, ale znakiem drogi całego ludu Bożego w stronę Królestwa.

Krzyż Jubileuszowy 2025

Wykonano oficjalny Krzyż na Jubileusz 2025, będący centralnym symbolem pielgrzymki. Oficjalny Krzyż Jubileuszowy 2025 zostanie przekazany liderom grup pielgrzymów, aby towarzyszyć im w przejściu przez Drzwi Święte Bazyliki św. Piotra. Ten cenny krzyż został stworzony przez mistrza stolarskiego i rzemieślnika Riccardo Izziego.
`Krzyż zostanie przekazany przez wolontariuszy liderom poszczególnych grup pielgrzymów, przed przejściem przez Drzwi Święte. Przedmiot został wytworzony starannie ze szlachetnego drewna i wykonany ręcznie. Z jednej strony przedstawia on wizerunek chwalebnego Chrystusa, będącego znakiem nadziei dla świata w czasie wielkich światowych kryzysów, w których zarówno mężczyźni, jak i kobiety wyrażają wielką potrzebę nadziei. Po drugiej stronie krzyża znajduje się oficjalne logo Jubileuszu 2025, symbol nadziei dla wiernych z całego świata.

Modlitwa

Jest wiele sposobów modlitwy i powodów, aby się modlić; u podstaw zawsze leży pragnienie otwarcia się na obecność Boga i na Jego ofertę miłości. Wspólnota chrześcijańska czuje się powołana i wie, że może zwrócić się do Ojca ponieważ otrzymała moc Ducha Jego Syna. I to właśnie Jezus powierzył swoim uczniom modlitwę Ojcze nasz, o czym pisze także Katechizm Kościoła Katolickiego (por. 2759-2865). Tradycja chrześcijańska proponuje również inne teksty, takie jak Zdrowaś Maryjo, które pomagają w doborze słów kierowanych do Boga podczas modlitwy: „Przez Tradycję, żywy przekaz, Duch Święty w Kościele uczy dzieci Boże modlitwy” (KKK 2661).
Chwile modlitwy uczynione w czasie podróży pokazują, że pielgrzym podąża drogami Bożymi „w swoim sercu” (Ps 83,6). Również ten rodzaj posilenia się wymaga postojów i przystanków, ustawianych często wokół kiosków, sanktuariów lub innych miejsc szczególnie bogatych pod względem duchowym, w których uświadamia się, że - przed i obok - przeszli inni pielgrzymi i że święci podróżowali tymi samymi ścieżkami. Drogi prowadzące do Rzymu często pokrywają się bowiem z drogą wielu świętych.

Modlitwa Jubileuszu

Ojcze, który jesteś w niebie,
niech wiara, którą nam dałeś
w Twoim Synu Jezusie Chrystusie, naszym Bracie,
i płomień miłości rozlany w naszych sercach
przez Ducha Świętego,
obudzą w nas błogosławioną nadzieję
na przyjście Twojego Królestwa.

Niech Twoja łaska przemienia nas
w pracowitych siewców ewangelicznych ziaren,
które będą zaczynem ludzkości i kosmosu,
w ufnym oczekiwaniu nowego nieba i nowej ziemi,
gdy moce Zła zostaną pokonane,
a Twoja chwała objawi się na wieki.

Niech łaska Jubileuszu
ożywi w nas, Pielgrzymach nadziei,
pragnienie dóbr niebieskich
i rozleje po całej ziemi radość
i pokój naszego Odkupiciela.
Tobie Boże, błogosławiony po wsze czasy,
niech będzie cześć i chwała na wieki. Amen

KALENDARZ NAJWAŻNIEJSZYCH
WYDARZEŃ JUBILEUSZOWYCH 2025

24 Grudnia 2024 - Otwarcie Drzwi Świętych w Bazylice św. Piotra
24-26 Stycznia Jubileusz świata mediów, dziennikarstwa i komunikacji
8-9 Lutego Jubileusz Wojska, Policji i Służby Bezpieczeństwa
15-18 Lutego Jubileusz artystów
21-23 Lutego Jubileusz diakonów stałych
8-9 Marca Jubileusz wolontariatu
28 Marca 24 godziny dla Pana
28-30 Marca Jubileusz misjonarzy miłosierdzia
5-6 Kwietnia Jubileusz chorych i pracowników służby zdrowia
25-27 Kwietnia Jubileusz młodzieży szkolnej
28-29 Kwietnia Jubileusz osób niepełnosprawnych
1-4 Maja Jubileusz ludzi pracy
4-5 Maja Jubileusz przedsiębiorców
10-11 Maja Jubileusz Orkiestr Dętych
12-14 Maja Jubileusz Kościołów Wschodnich

16-18 Maja Jubileusz bractw
Na to jubileuszowe wydarzenie zaproszeni są w szczególności wszyscy członkowie bractw zakonnych.

30 Maja - 1 Czerwca Jubileusz rodzin, dzieci, dziadków i osób starszych

7-8 Czerwca Jubileusz Ruchów, Stowarzyszeń i Wspólnot
Na to jubileuszowe wydarzenie zaproszeni są w szczególności wszyscy członkowie ruchów kościelnych, stowarzyszeń, wspólnot i grup modlitewnych.

9 Czerwca Jubileusz Stolicy Apostolskiej
14-15 Czerwca Jubileusz sportowców
20-22 Czerwca Jubileusz rządzących
23-24 Czerwca Jubileusz seminarzystów
25 Czerwca Jubileusz biskupów
25-27 Czerwca Jubileusz kapłanów
28 Lipca - 3 Sierpnia Jubileusz młodzieży
15 Września Jubileusz pocieszenia
20 Września Jubileusz pracowników wymiaru sprawiedliwości
26-28 Września Jubileusz katechetów
4-5 Października Jubileusz świata misyjnego
4-5 Października Jubileusz Migrantów
8-9 Października Jubileusz Życia Konsekrowanego

11-12 Października Jubileusz duchowości Maryjnej
Na to jubileuszowe wydarzenie zaproszeni są w szczególności wszyscy członkowie ruchów maryjnych, bractw i różnych maryjnych grup modlitewnych.

31 Października - 2 Listopada Jubileusz Oświaty
16 Listopada Jubileusz osób ubogich
22-23 Listopada Jubileusz chórzystów i chórzystek
14 Grudnia Jubileusz więźniów


www.iubilaeum2025.va

Pytania do dzielenia się i dialogu:
1. Jaki jest sens Jubileuszu - Roku Świętego 2025 ?
2. Jak rozumiesz motto „Pielgrzymi nadziei” ?
3. W jaki sposób włączysz się Ty (Wspólnota) w Jubileusz ?