Urodził się w Aytona w Hiszpanii dnia 29 grudnia 1811 roku. Wzrastał w rodzinie wierzącej, pośród czterech sióstr i dwóch braci. W 1831 roku ukończył studia, a w roku następnym wstąpił do nowicjatu karmelitów bosych w Barcelonie, gdzie uzupełnił studia. W 1835 roku, wskutek pod wpływem represyjnej polityki rządu rewolucyjnego rozwiązującej zakony, musi opuścić klasztor. Wyświęcony w 1836 roku posługuje w różnych diecezjach jako kapłan diecezjalny, czując się jednak duchowo karmelitą i zajmując się głównie katechizowaniem, głoszeniem misji ludowych, rekolekcji duchowych, itp. W latach 1851-54 prowadzi w Barcelonie "Szkołę cnót", zamkniętą na interwencję władz. Założył dwie kongregacje zakonne, męską i żeńską, z których przetrwała ta ostatnia - karmelitanek misjonarek, podzielona wskutek skomplikowanej sytuacji politycznej na dwa zgromadzenia. Od 1865 roku sprawował posługę egzorcysty. Od 1868 roku wydaje periodyk broniący tradycyjnej polityki religijnej. Umiera w Tarragona 20 marca 1872 roku. Beatyfikowany w 1988 roku.
Kościół, to jest Bóg i bliźni, jest ostatecznym celem miłości wyznaczonym sercu ludzkiemu, a przez to tym pięknem nie do opisania, nieskończenie godnym miłowania, które może zapełnić całą tę ogromną przepaść, jaką miłość daje odczuć w głębi serca człowieka pielgrzyma. Żeby tę dziewicę zupełnie czystą i zawsze młodą mógł poznać człowiek pielgrzymujący na ziemi, Bóg w swej mądrej opatrzności stworzył doskonały typ pokazujący jej czystość, dziewiczość, macierzyństwo i płodność, jej piękno. Dlatego godziło się, żeby ta kobieta była dziewicą, niepokalaną, zawsze czystą matką i żeby zarówno pod względem moralnym jak i fizycznym łączyła w sobie wszystkie dary, łaski i doskonałości, jakie są możliwe w czystym stworzeniu. Taka była i taka jest Dziewica Maryja, Matka Boga. Jest ona najczystszym lustrem, w którym człowiek może kontemplować Kościół święty. I tak jak przez Chrystusa idziemy do Ojca, przez Maryję nasze serce wznosi płomienie swej miłości ku umiłowanemu celowi, jakim jest Kościół. Aby wszystkie ludy, wszystkie języki, wszystkie narody poznały przez ten typ przedmiot swej miłości, którym jest Kościół, odpowiadało planom Opatrzności, żeby wszystkie języki i ludy poznały i oddały chwałę, cześć i kult temu doskonałemu obrazowi Kościoła Boga. Dlatego, gdy głosi się i opowiada chwałę Maryi, wszystko odpowiada wznioślej Kościołowi świętemu. Tak zrządził Bóg, by w czystości, dziewiczości i macierzyństwie Maryi oglądał mizerny śmiertelnik czystość, dziewiczość i macierzyństwo Kościoła świętego.
F. Palau, Mis Relaciones, w: Escritos., s. 883-884,
przekł. L. Kozieł CM
